OLV Ster der Zee vrijwilligster Noura Mazeed (16) in de schijnwerpers

Syrische vluchtelinge Noura (16) vermaakt in haar vakanties graag de bewoners van OLV Ster der Zee in Scherpenheuvel

SCHERPENHEUVEL-ZICHEM Noura Mazeed (16) moest voor één dag geen les volgen aan KSD Diest, want zij werd uitgebreid in de bloemetjes gezet in het woonzorgcentrum OLV Ster der Zee in Scherpenheuvel, waar ze vrijwilligerswerk doet. Niets bijzonders misschien, maar voor Noura, die drie jaar geleden als Syrische vluchtelinge naar België kwam, is het belangrijk om zich verder te integreren in de Belgische samenleving. “Hier ligt mijn toekomst.”

Voor Noura en haar gezin werd het hoe langer hoe meer onhoudbaar om in Syrië te blijven. “Een legertank was net naast onze woning neergestreken, met de daarbij horende bombardementen. We zijn dus moeten vluchten, maar tot vier maal toe is het ons niet gelukt om van Turkije naar Griekenland te geraken. Bijna elke keer werden we tegengehouden door de politie. De vijfde keer hebben we dan toch Griekenland bereikt. Tijdens ons verblijf daar zijn we op zoek gegaan naar een land dat ons wilde opvangen en dat werd België. Eerst zijn we in Brussel opgevangen en daarna in Arendonk. En uiteindelijk hebben we een huurhuis op de kop kunnen tikken in Scherpenheuvel-Zichem, waar we ons allemaal, mijn zus (20) en broertje (8), ouders en oma, goed thuis voelen.”

Noura en haar familie begonnen kort na aankomst in ons land Nederlands te volgen. “Voor mij was het heel belangrijk om snel de taal onder de knie te krijgen, want ik wilde zo vlug mogelijk op de schoolbanken gaan zitten. Op de eerste les in de OKAN-klas (de onthaalklas voor anderstalige inwoners) was het wel even slikken, toen de leraar me vroeg om mijn hoofddoek af te doen. Ik snapte niet wat daar de bedoeling van was. Ik wilde gewoon Nederlands leren. Ik bracht met mijn hoofddoek toch niemand in gevaar?” Noura moest omwille van haar hoofddoek ook enkele keren van school veranderen. “Tot ik in KSD Diest belandde. Hier maken ze daar geen punt van. Enkel bij de lessen lichamelijke opvoeding en labo mag ik mijn hoofddoek niet dragen, maar ik krijg dan wel een kapje om over mijn haar te doen.”

Vandaag spreekt Noura vlotjes Nederlands. “Ik vind het eigenlijk niet zo’n moeilijke taal, maar misschien is dat ook gewoon omdat ik ze echt wilde leren. Dit geeft me de kans om net als mijn leeftijdsgenoten les te volgen in het gewone onderwijs, waar ik de richting 4 Humane Wetenschappen volg. Die richting ligt me enorm, omdat ik heel begaan ben met mensen. Vandaar dat ik me ook als vrijwilliger heb gemeld in het woonzorgcentrum OLV Ster der Zee in Scherpenheuvel. Tijdens de vakanties ben ik drie van de vijf weekdagen op post in de namiddag om samen met de bewoners activiteiten te doen. We praten wat, ik ga al eens met hen wandelen of maak samen met hen een werkje.”

Noura’s aanwezigheid wordt heel erg geapprecieerd in Ster der Zee. “Zij is altijd heel vriendelijk”, zegt bewoonster Delphine. “En wat hebben we hier nog meer nodig dan vriendschap. Een vriendelijk woord bij het opstaan en mijn dag is goed.” Noura krijgt wel vaak veel vragen van de bewoners. “Ze vragen dan bijvoorbeeld hoe ik in België terechtgekomen ben of hoe ik mijn hoofddoek draag. Maar dat stoort mij niet. Intussen kennen ze al heel het verhaal en word ik goed aanvaard. Mij geeft het vooral een goed gevoel om door iets kleins te doen iemand blij te maken. En voor mij is het eveneens een goede oefening om ook in de vakanties Nederlands te praten en nieuwe woorden te leren.”

Noura wil hier in België haar toekomst opbouwen, gaan studeren en daarna werken. “En ik wil ook heel graag een boek schrijven over mijn leven en over de reis van Syrië naar Europa. Zo begrijpen de mensen misschien beter ons verhaal en dat veel andere Syrische vluchtelingen.”